TAMIYA 35269 M1A2 Abrams OIF

TAMIYA 35269 M1A2 Abrams OIF

M1 Abrams jest współczesnym, amerykańskim czołgiem podstawowym III generacji. Pierwsze prototypy pojazdu powstały w latach 70. XX wieku, a produkcja seryjna rozpoczęta w 1979 r. trwa do dzisiaj. Do chwili obecnej (2018 r.) wyprodukowano ok.10500 czołgów tego typu. M1 Abrams jest napędzany silnikiem turbowałowym (turbinowym) Avco Lycoming AGT-1500C o mocy 1500 KM. Uzbrojenie pojazdu to w wersji M1 armata czołgowa M68A1 kal. 105 mm, a w wersji M1A1 i późniejszych - armata czołgowa M256 kal. 120 mm. Uzbrojenie dodatkowe stanowi 1 karabin maszynowy kal. 12,7 oraz 2 karabiny maszynowe M240 kal. 7,62 mm.

M1 Abrams powstał w odpowiedzi na zapotrzebowanie na nowy czołg podstawowy ogłoszone przez US Army już w latach 60. XX wieku. Nowy wóz miał zastąpić w armii amerykańskiej czołgi rodziny Patton (M47-M48-M60). Początkowo podjęto kooperację z firmami niemieckimi w projekcie oznaczonym jako MBT-70. Jednak po kilku latach współpracę zakończono i dalsze prace skupiły się wyłącznie w firmach amerykańskich, a zwłaszcza w koncernie Chrysler Defence. Pomimo bardzo długiego procesu prac analitycznych, studyjnych i eksperymentalnych trwającego niemal 15 lat, wprowadzony do linii na początku lat 80. XX wieku M1 Abrams okazał się konstrukcją niemal rewolucyjną i znacznie przewyższającą ówczesne konstrukcje radzieckie. M1 Abrams cechuje się przede wszystkim niespotykaną – przed 1979 rokiem - w czołgach tej klasy mobilnością i manewrowością, dzięki zastosowaniu potężnego silnika o mocy 1500 KM. Inną sprawą, że wybór silnika turbinowego okazał się  niezbyt trafiony bowiem wymaga on bardzo starannej obsługi i jest podatny na zapalenie się. M1 Abrams posiada również bardzo dobry pancerz, wykorzystujący kompozyty oraz SKO (system kierowania ogniem). W wersji M1A1 został również uzbrojony w świetną armatę kal. 120 mm. W toku produkcji seryjnej powstało kilka wersji czołgu M1 Abrams. Pierwsze znaczące ulepszenia zostały wprowadzone w wersji M1A1, której produckaj ruszyła w 1985 roku – polegały przede wszystkim na zastosowaniu znacznie skuteczniejszej armaty kal. 120, zamiast działa kal. 105 mm. W 1992 weszła do linii wersja M1A2, która posiada znacznie bogatsze wyposażenie elektroniczne niż wersje poprzednie oraz pancerz wykorzystujący zubożony uran. Następnie pojawiła się wersja M1A2 SEP, która posiadała jeszcze doskonalszy pancerz. Ostatnimi wersjami rozwojowymi czołgu Abrams są wersje M1A2 SEPv2 oraz M1A2 SEPv3, które posiadają zaawansowane systemy wymiany informacji, kontroli pola walki, kierowania ogniem oraz usprawnione systemy kierowania uzbrojeniem dodatkowym. Czołg M1 Abrams został wyeksportowany do kilku krajów, m.in.: Arabii Saudyjskiej, Australii, Egiptu czy Kuwejtu. Wozy tego typu wzięły udział w kilku operacjach, z których najważniejsze to wojna w Zatoce Perskiej w latach 1990-1991 oraz wojna w Iraku w 2003 roku.